Naalala ko...

Naalala ko noong bata pa ako, sumama ako sayo noong mamingwit ka tapos tuwang tuwa pa ako noong makita ko ang mga isda sa coral reef. Sabi ko pa, ang galing naman! Hulihin mo yon. Dapat madami tayong mahuli para ulamin natin pag-uwi natin sa bahay. At hindi pa nga ako nakapagpigil, sumisid pa ako doon sa coral reef. Namangha ako, ang ganda e!

Naalala ko noong bata pa ako, ikaw at si Nanay kasa-kasama ko kapag nagpunta tayo ng bukid. Magtanim ng camoteng kahoy at saging. Tapos, nag tanim ako ng mais sa may malawak na lupa. Ayon, pagbalik natin mga ilang araw….walang tumubo na mais. Nadismaya ako. Sabi niyo, mali ang pagtanim mo at hindi mo nadiligan.

Naalala ko noon, pag nasa bundok tayo, ang dami nating nagawang pangarap, sabi niyo pa, patayo tayo ng bahay sa bundok, yong mansion para maganda, may maganda tayong sasakyan. Tapos pagawaan natin ng swimming pool sa likod, tapos may garden.

Naalala ko noon, noong nag second honor ako noong grade 1 ako, niregalohan mo ako ng isang box na cloud 9 chocolate. Promise mo kasi yon. Saya saya!

Naalala ko noon, kinukulit kita na turuan mo akong magdrive kahit 7 years old pa lang ako noon. Sabi mo, hindi mo abot ang manibela. Saka na lang!

Naalala ko noon, inis na inis ako sayo kapag nalalasing ka.

Naalala ko noon, noong wala si Nanay, sumama ako sayo doon sa lugar ninyo. Tapos, sabi ng mga kakilala mo doon, kamukha kita. Ewan ko ba bakit ayoko na kamukha kita. Gusto ko kasi mas gwapo ako.  Pero mas gwapo kaya ako sayo. Hahaha!

Naalala ko, hindi ka makakilos kapag wala si Nanay.

Noong umuwi ako dyan, nakalimutan ko pa ang sapatos na gusto kong ibigay sayo. Sabi ko, sa Fiesta ko na lang dalhin para may masuot ka.

Pero ngayong wala ka na...paano na si Nanay? Iniwan mo na siya, iniwan mo na kami ni Lawrets at Michael! Iniwan mo na mga apo mo; Weskee, Weska, Weshan, Xam, Duday at Wansu. Gusto ko pa man din na isama ko kayo ni Nanay mag-travel para mapag-unwind din kayo.

Akala ko biro lang ang lahat ng nabalitaan ko. Pero nakumpirma ko kay Nanay na wala ka na nga. Hearing Nanay’s mourning and her cry makes my heart broken. Binaba ko na ang phone dahil sobrang sakit na marinig ko si Nanay na humahagulhol. Hindi mo man lang ako hinintay na ipasyal ko kayo ni Nanay.

Tay, mamimiss ka namin, mamimiss kita at mahal na mahal ka namin!