Ngiti Lang

Ngiti lang, ngiti lang pag mayroong problema

Ngiti lang, daanin sa ngiti at tawa

Maari ngayon di mo malaman

Ang mga sagot sa mga katanungan

Ngiti lang, maaayos din yan, ngiti lang

Maulang umaga sa inyo! Napaka-productive ng weekend ko. Dahil naging volunteer ako sa isang outreach ng pinangungunahan ni Madz....ang Project SMILE. Ito ay ginanap sa Childhauz, Quezon City.

Sabado, alas sais pa lang ng umaga ay nagpunta na ng SM North dahil doon ang meeting place ng mga volunteers. Na-met ko una si Ate Bhing. Then, si Sir Pete. Ilang oras ang paghihintay ay nakita ko din ang iba pang volunteers sa nasabing outreach program.

Naghihintayan pala kami noong sabado, buti na lang si Ate Bhing tumingin sa may likuran namin at nakita nya ang banner ng Isang Minutong SMILE. Kaya ayon, lumapit kami sa kanila.

Ilang sandali lamang ay dumating si Ate Rose kasama si Darryl (anak niya). Ayon, kumpleto na ang grupo. Kaya, nagpunta na sa lugar kung saan gaganapin ang programa.

Pagdating sa Childhauz, mga ilang sandali lamang ay nagdistribute muna ng breakfast para sa mga bata at sa kani-kanilang guardian. Pagkatapos nilang kumain, inumpisahan agad ang programa sa pamamagitan ng prayers tapos kasunod nito ay mga palaro para mag-enjoy ang mga kids.

Nag-enjoy ang mga bata sa iba't ibang laro kasama ang ilang volunteers. At kasama rin sa mga laro ang mga magulang ng mga bata para pati sila ay mag-enjoy din. 

Pagkatapos ng laro, si Zyra naman ay nagbahagi ng kwento at ng aral sa mga bata.

May activity naman silang ginawa sa pangunguna naman ni Ms. Leny. Ang gagawin nila ay kukulayin ang mga letrang nakasulat sa isang cardboard gamit ang iba't ibang kulay ng sands at saka glue. May ginawa kami ni Ate Bhing, kaso hindi ko na-picturan. Binigay ko kay Danielle ang finished product namin ni Ate Bhing. Maganda siya gawin sa bahay para magbonding kayo ng mga kids mo o kaya pamangkin.

Habang tinatapos nila ang kanilang ginagawa, na mukhang nag-eenjoy sila sa pag lagay ng kulay sa mga letra.  Nagdistribute naman ang ibang volunteers ng lunch para sa kanila. 

At isa sa nagpapahipo sa aking puso, hindi lang siguro sa akin pati sa ibang volunteers, ay yong pagkanta ng mga bata. Grabe! Nakakaiyak ang kanta nila.

Blessed pa rin tayo dahil hindi natin na-experience ang magkaroon ng karamdaman katulad ng mga batang ito. Nakaka-guilty no? Dami nating reklamo sa buhay, bakit ganito, bakit ganyan...blah blah blah. Pero kapag tignan mo ang mga batang ito na nag-eenjoy sa bawat oras ng kanilang buhay. Simpleng bagay ang ibibigay sa kanila ay tuwang tuwa na sila. Hindi nila alintana ang karamdaman na dinadala nila. Ramdam mo at makikita mo sa kanilang mga ngiti ang contentment. Kaya, we are still blessed!

Kagaya nga ng kanta na nasa itaas, ngiti lang kapag may problema. Dahil matatagpuan mo din ang kasagutan nito.

Sa next PROJECT SMILE ulit. Count me in! :) Good job sa nag-organized ng event at sa founder at pati na rin sa mga volunteers. God bless us!

******

Noong linggo naman, tumakbo ako sa Milo Marathon. Pangalawang beses ko pa itong takbo sa Milo. Haha! Ang loser ko lang. Kainis!

5k lang tinakbo ko dahil yong ang pinakamura. Hahaha! At natapos ko naman ito sa loob ng 42minutes (estimated time).

Salamat sa mga running buddies ko! Nagkakasama ulit tayo! :D

Good day! SMILE!



Thanks to You – Taylor Collins Song Lyrics

***photos from Ate Bhing and Zyra