Sa Gitna Ng Dilim [2]

UNANG YUGTO: Sa Gitna Ng Dilim


Hindi ako makakilos. Madilim pa rin ang lugar na iyon. Iniwan ako ni Sarah. Tila may gumagapos sa buong katawan ko. Hanggang sa nakatulog ako sa mga oras na iyon.

Pagkagising ko....

"Bakit madilim pa rin? Saan ba ako? Nasaan si Sarah?"

Hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung saang lugar ako napadpad. Gusto kong maniwalang panaginip lamang ang lahat ng ito. Pero HINDI!

"Ano ba 'tong nangyari sa akin?"

Tinawag ko ang pangalan niya kahit alam kong wala namang tao. Parang tanga lang! Hindi pa rin ako makakilos. Pinipilit kong tanggalin ang nakagapos sa aking katawan pero ang higpit nito. Kung si Sarah lang ang nakapulupot sa katawan ko ay hahayaan ko na lang kahit hindi ako makakilos.

Pero HINDI!

"Saaaarrrrraaaahhhhhhhh!!!!!"

Sinambit ko ang pangalan niya na umaasang may makakarinig sa akin. Pero sadyang mapaglaro ang dilim na ito. Mapaglaro ang lugar. Tila ako lang ang nakakarinig sa sigaw ko. 

"Waaaahhhhhh!!!!! Pakawalan niyo ko ditttoooooooooo!!!!! Saraaahhhhhhh!!!! Naaaaasaaaannnn kaaaaaaa??????"

Dahil napagod akong sumigaw ng sumigaw na parang tanga lang, wala naman talagang nakakarinig dahil parang ako lang ang tao sa lugar na ito. Tumahimik na lang ako at nag-isip. Kinabisado ang lugar na kahit madilim ay pilit kong inaninag baka sakali alam ko kung saang lugar ito. Pero hindi ko talaga alam kung saan ito. Ang alam ko, maraming puno dito. Kakaiba ang lugar na ito. Kakaiba sa mga gubat ng pinuntahan ko. 

Naririnig ko ang mga boses ng mga hayop. Mga kokak ng mga palaka at kung anu ano pang insekto sa lugar na iyon.

Biglang may narinig akong kaluslos sa 'di kalayuan mula sa kinaroroonan ko.

"Sarah! Ikaw ba yan?!"

Si Sarah nga ba ang nakita ni Clarence?

Itutuloy.....