Lahat ng pangyayari sa ating buhay ay may rason, may dahilan at may leksyon tayong matutunan sa bawat pangyayari. Akala lang natin na hindi natin kakayanin ang mga bagay na binabato NIYA sa atin. Pero HINDI....maling mali kung iisipin natin yon dahil kung tutuusin ay yakang-yaka natin. Promise! Akala lang natin na hindi natin kaya. Sus, wag maging duwag dahil kayang kaya natin yan. Ma-realized na lang natin at masasabi... "akalain mo yong kaya ko pala!"
7 years na malayo sa pamilya. Sa 7 years na yan, 1 year ng namumuhay mag-isa. Naguluhan ka ba? Ganito kasi yon, 7 years akong malayo sa aking pamilya. 6 years na nakikitira sa mga kamag-anak. 1 year ng namumuhay mag-isa. Kaya ko pala!
Dati nagdadalawang-isip ako dahil akala ko hindi ko kakayanin. Dati, marami akong reklamo... syempre, ano ba ini-expect mo kung nakikitira ka lang sa isang kamag-anak... hindi ka makapag-reklamo sa kanila...dahil nga nakikitira ka lang. Hindi ka makapagpahinga ng maayos. Maingay. Magulo. Pero ayon, tiis pa rin. God is good dahil binigyan niya ako ng rason para makaalis.
Ngayon, masasabi kong KAYANG KAYA ko! Mas nagiging independent ako ngayon. Mas matatag. Maraming akong natutunan. Naging matured. Oo, mahirap din palang mag-isa pero sus... kayang kaya yan! Positibong pananaw lang ang kailangan para di ka hihilain ng pagiging negatibo. H'wag hayaang talunin kang ng negatibo. Laban kung laban!
Hindi man ako successful sa karera ko ngayon... pero successful naman ako in some ways. May mga bagay na AYAW pa NIYANG ibigay sa akin, mga bagay na GUSTO ko pero hindi pa dumarating....may mga bagay din gusto kong gawin pero di ko pa nagagawa... pero alam ko........darating din yon. Ibibigay MO rin yon, di ba?!
Happy Anniversary sa akin at sa kubo ko. :)
ang bilis noh!
ReplyDeletenaka isang taon ka na pala jan..
parang kailan lang un nung nasa bus tayo nila kuya jin at naipit ng napakatagal sa baclaran.. at naiihi na ko eh baclaran pa nga lang yata un.. un ung uanng tapak ko sa mansion mo diba??
remember??
remembering??
remembrance???
hahaha
haversary senyo ng mansion mo..
malay mo.. pag pinalad diba.. maglipat bahay ka na at may kasama ka ng sira ulo sa bahay.. maguguloooooooo ang mundo mo nyahahahhahaha
bahala na daw si batman..
see yah tomorrow..
Hahaha. Oo nga. Matatapos na nga yon palabas na Avatar noon di pa rin tayo nakarating. lol!
ReplyDeleteHahaha. sira ulo talaga ang makakasama? tsk tsk tsk :D
tnx,
see you!
I AM SO PROUD OF YOU MARCO. JOWA NA LANG ANG KULANG SAYO. HAHA! LET'S HAVE COFFEE WHEN I GET THERE!:)
ReplyDeleteBea, waaahhh.... sige, sige... let me know kung kelan... text ka lang. :D
ReplyDeleteLooking back you realize that a very special person passed briefly through your life- and it was you. :D
ReplyDeleteGodbless!
happy anniversay Empi, more blogging years to come. Successful na successful na ikaw hihihi
ReplyDeleteGod Bless!
aww happy anniv. ka na sa new place moh? wow.. time went by so fast... nd yes God is good... actually He's awesome nd for sure He'll give yah d' desire of ur heart in His time... ingatz lagi... Godbless!
ReplyDeleteang sarap naman pakingan. nakakainspire.
ReplyDeletewow..happy anniv ahahah... 6 yrs tagal din nun na nakisama ka sa relatives, and maganda yang nakabukod ka..
ReplyDeleteyou can do whatever the hell you want!
ching!
(gusto ko yang With A Smile, sometimes tumatambaya ko d2 just to listen to than song ehehe)
bilis ng panahon enoh, hehe! congratz sa isang taon na pagiging indie. sana nga kapulutan ng aral ang karanasan mo ng iba. lalo na yung alam mo na, hindi kaya mapagisa.
ReplyDelete@ ZEB: Yeah, right! Thanks bro. :)
ReplyDelete@ JEPOY: Oy! Maraming thank you. Hehe!
ReplyDelete@ DHIANZ: Tama di! Hehehe. Thanks. Ingat ka palagi. :)
ReplyDelete@ DIAMOND R: Thanks, bro!
ReplyDelete@ SOLTERO: you can do whatever the hell you want!
ReplyDelete--> Oo! nagagawa ko na... lol!
@ JIN: Oo nga. hehehe!
ReplyDeletewow, elibs ako sayo men. habinibersari to you and ur cool kubo. many more chicks to come! hehe
ReplyDeleteapir!
sabi nga nila.. everything you do or they do have a reason.. and yung reason na yun for sure maganda yun... thats good to see your success in a small way.. sabi nga ng isang magaling na manunulat nakalimutan ko yung name nia... if you want to achieve big success you need to see your small success and celebrate it... cheers on that men!!!
ReplyDeleteMinsan ay ninais ko nadin maging independent subalit naunahan ako ng takot at lungkot. nakakabilib ka MP.. isa kang Alamat.hehe
ReplyDelete@ MANIK: Apir! Lol!
ReplyDelete@ AXL: Ganda ng quotes. Thanks, bro!
ReplyDelete@ MD: Adik ka bro. Alamat talaga e no. lol!
ReplyDeleteAng tutuo parekoy, di naman talaga tayo nag iisa eh, kinakaya natin kasi katabi natin Sya :)
ReplyDeleteyang kubo ba na yan e maraming gulay din sa paligid? anyways, literal na bahay ba yung kubo o bahay mo dito sa blogsphere?
ReplyDeleteApir! wala ka nag-inusara brod! ingana pud ko hehehe...
ReplyDeleteapir tayo jan!
ReplyDeletenaniniwala akong pinagmamalaki dapat ang mga taong independent.:) God Bless sayo!
ReplyDelete-pusagandanglahi.:)
Happy Anniversary! Yup God is always good and it's so nice that you have such a positive outlook!
ReplyDelete@ LORD CM: Tama ka bossing. :)
ReplyDelete@ SB: Kubo po ay yong tinitirhan ko. :)
ReplyDelete@ JAG: Apir ta! lol
ReplyDelete@ mangpoldo: apir!
ReplyDelete@ pusagandanglahi: Maraming salamat. God bless!
@ GLENTOT:
ReplyDeletesalamat glentot. :)
Hello!! *kaway* *tambling* Namumuhay din akong mag-isa, minsan malungkot pero madalas masaya. Nakakatuwang nakaisang taong kang masaya.
ReplyDeleteAng seryoso ko ano? Sa simula lang ito. :)
wow. naiinspire ako sa post na to. very optimistic!
ReplyDelete@ SALBEHE: Hehehe. tama!
ReplyDelete*Kaway na rin*
@ ESTER: Thanks! ;P
binasa ko ulit ang post mo. ewww.. ang arte mo pala marco! hahahahaha! jowk lang. padaan lang ulit... :) mwah!
ReplyDeleteBEA, hahaha. adik to! :D
ReplyDelete